In the memoir “वह भटका हुआ पीर” by Premchand, the narrator, a young man named Prem, is struggling to find meaning in his life. He is a student at a university, but he is dissatisfied with his studies and his relationships. He feels like he is missing something essential in his life.
One day, Prem meets a wandering Sufi mystic named Pir. Pir is a wise and compassionate man who teaches Prem about the importance of love, compassion, and understanding. Prem is initially skeptical of Pir, but he eventually comes to see the wisdom in his teachings.
वह भटका हुआ पीर (संस्मरण) Summary in Malayalam
തർജമ
എപ്പോഴൊക്കെ എന്റെ വീടിന്റെ മുറ്റത്ത് ഗുൽമോഹർ വിടരുന്നു വോ, അപ്പോഴൊക്കെ എനിക്ക് അലഞ്ഞ് തിരിയുന്ന ഒരു സന്യാസിയെ ഓർമ്മ വരുന്നു. ഓരോ കാൽവെപ്പിലും ദാഹിക്കുന്നവർക്ക് വെള്ളം കൊടുക്കുന്ന സന്യാസിയെ. വിടർന്ന ഗുൽമോഹർ പൂവ് പോലെ, ജ്വലിക്കുന്ന വേനൽക്കാലത്തെ ആ ഉച്ചനേരത്ത് വസ്ത്ര തലപ്പാകുന്ന കുടയുമായി ഞാൻ നടപ്പാതയിൽ സ്കൂട്ടർ (ദില്ലിയിൽ ഓട്ടോ റിക്ഷാ പോലെ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഒരു മുച്ചക്രവാഹനമാണ് സ്കൂട്ടർ കാത്തു നിൽക്കുമ്പോൾ,
Also Check: हाइकू (कविता) Summary in Malayalam
എന്റെ അടുത്ത് ഒരു സ്കൂട്ടർ ഡവർ വന്നു, എന്റെ കാതുകളിൽ ഒരു മുഴക്കം കേട്ടു “എങ്ങോട്ടാ പോകേണ്ടത് ” ആദ്യം എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാനേ കഴിഞ്ഞില്ല. ഒരു ഡ്രൈവറുടെ ശബ്ദം ഇത്ര മാധുര്യമുള്ളതാകുമോ? ഞാൻ പോകേണ്ട സ്ഥലം പറഞ്ഞപ്പോൾ അയാൾ ശരിയെന്നർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു “ഇരിന്നാലും”.
ഈ കളങ്കമുള്ള ലോകത്ത്, കളങ്കമുള്ള വാക്കുകൾ മാത്രം കേൾക്കുമ്പോൾ ഒരു ശബ്ദം മാത്രം കൽക്കണ്ടം ചേർത്തതുപോലെ മാധുര്യമുള്ളതാകു മ്പോൾ ആശ്ചര്യം തോന്നുന്നു. കുറച്ച് ദൂരം പോയതിനു ശേഷം വഴിയാത്രക്കാരോട് “വെള്ളം വേണോ എന്ന് ചോദിക്കാൻ തുട ങ്ങി. തോൽ സഞ്ചിയിൽ നിന്നും
കൈകളിൽ വെള്ളം പകർന്ന് നൽകികൊണ്ട് ദാഹം ശമിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് മുന്നോട്ടുപോയി. വികാസ് മാർഗ്ഗിൽ നിന്നും പാർലിമെന്റ് വഴി വരെ ഒരുപാട് പ്രാവശ്യം അയാൾ സ്കൂട്ടർ നിർത്തി. വഴിയാത്രക്കാർക്ക് വെള്ളം കൊടുത്തുകൊ
ണ്ടിരുന്നു. രണ്ട് പ്രാവശ്യം അയാൾ വെള്ളം കൊണ്ടുപോകുന്ന വലിയ ഉന്തുവണ്ടിയിൽ നിന്ന് പൈസകൊടുത്ത് സ്വന്തം തോൽ സ് ബിയിൽ വെള്ളം നിറച്ചു. ഞാൻ ആലോചിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഇയാൾ എന്തൊരു സ്കൂട്ടർ കാരനാണ്. ദാഹിക്കുന്നവർ ഇയാളുടെ അടു ത്തേക്ക് സ്വയം എത്തിച്ചേരുന്നു. ചിലപ്പോൾ, ഹൃദയത്തിൽ സ്നേഹ മുള്ള വലിയ കിണർ പോലെയായിരിക്കാം ഇയാൾ.
പിന്നീട് മനസ്സി ലായി ഇയാൾ അറിയപ്പെടുന്നതുതന്നെ മശക്വാലാട്ടർ (തോൽ സഞ്ചിക്കാരൻ സ്കൂട്ടർ എന്നാണെന്ന്. യാത്രക്കാരന്റേയും ഡവരുടേയും ഇടയിലുള്ള ബന്ധം എപ്പോഴാണാവോ ഇത മാധുര്യമുള്ളതായി തീരുന്നത്. സ്വന്തം വീട്ടിലെതന്നെ പ്രായമുള്ള വർക്ക് വെള്ളം കൊടുക്കാതെ, വെള്ളം ചോദിച്ചാൽ തീക്കനൽ
പോലെയുള്ള നോട്ടം തിരികെ നൽകുന്നത്, അത്തരം സമൂഹത്തിൽ. ഇയാൾ ഒരു സന്യാസി തന്നെയാണ്. വേനൽക്കാലത്ത് ഒരു സന്ധ്യ യിൽ എന്റെ വീടിന്റെ മുന്നിൽ വന്ന് വെളളം വേണോ എന്ന് ഒരിക്കൽ ചോദിച്ചു. ഞാൻ അയാളെ എന്റെ
വരാന്തയിൽ ഇരുത്തി കുശലാന്വേഷണം നടത്തി. അച്ഛനില്ലാത്ത ബാലൻ വിളക്ക് കാലിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ പ്രതം വായിച്ച്, പഠിച്ച്, സ്കൂട്ടറോടിച്ച് അമ്മയ്ക്കും തനിക്കും രണ്ട് നേരത്തെ ആഹാരം സമ്പാദിക്കുന്നു. അമ്മ പലപ്പോഴും പറഞ്ഞിരുന്നു “നീ വെള്ളം കൊടുക്ക്, പുണ്യം കിട്ടും” അന്ന് മുതൽ ഞാനും ഈ തോൽ സഞ്ചിയുമായുള്ള ബന്ധം തുടങ്ങി. എനിക്ക് ശരിക്കും പുണ്യം കിട്ടി മറ്റുള്ളവരുടെ പ്രാർത്ഥന കൊണ്ട് ഞാൻ ഡിഗ്രി പാസ്സായി.
വീട്ടിലിരുന്ന് തന്നെ ജോലി തേടി വന്നു. പക്ഷേ വെള്ളം നൽകുമ്പോഴുള്ള സുഖം വേറെ എവിടെ നിന്ന് ലഭിക്കാനാ. സ്വന്തം മനസ്സിന്റെ ചക്രവർത്തി. എവിടെ നിർത്താൻ തോന്നുന്നുവോ അവിടെ നിർത്തുന്നു. എവിടെപ്പോ കാൻ തോന്നുന്നുവോ അങ്ങോട്ടു പോകുന്നു. താങ്കളെപ്പോലെ യുള്ളവർ സ്കൂട്ടറിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ വളരെ നല്ല ആശ്വാസം
കിട്ടുന്നു. എനിക്കപ്പോൾ തോന്നി അയാൾ ഒരു സാധാരണക്കാര നല്ല മറിച്ച് ശരിക്കും ഒരു സന്യാസിയാണ്. തിക്കിലും തിരക്കിലും ജനങ്ങൾക്ക് സന്തോഷം വിതരണം ചെയ്തുകൊണ്ട് അയാൾ നീങ്ങുന്നു. അയാൾ പൂജയ്ക്കായ് ഒരിടത്തും ഇരിക്കാതെ ജന ങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ സ്ഥലം ഉണ്ടാക്കുന്നു. ഹൃദയബന്ധം സ്ഥാപി ക്കുന്നു. എന്താ നിങ്ങളും ഈ അലഞ്ഞ് തിരിയുന്ന സന്യാസിയെ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ?
സാധാരണയായി ചുവന്ന പൂക്കളുള്ള ഒരു മരമാണ് ഗുൽമോഹർ. നല്ല വേനൽക്കാലത്ത് മരത്തിൽ ഇലകൾ നാമമാത്രമേ കാണു. എന്നാൽ പൂക്കൾ നിറഞ്ഞിരിക്കും. വസന്ത കാലം മുതൽ വേനൽക്കാലം കഴിയുന്നതുവരെ ഗുൽമോഹറിൽ ചുവപ്പ് നിറം കൊണ്ടുള്ള പുതപ്പ് പുതച്ചിരിക്കുന്നത് കാണുമ്പോൾ ചൂടിൽ നിൽക്കുന്ന ആർക്കും തണുപ്പ് അനുഭവപ്പെടും.
Conclusion:
In the end, Prem’s experience with Pir transforms his life. He comes to realize that the true meaning of life is found in love, compassion, and understanding. He also comes to realize that these qualities are not limited to any particular religion or doctrine. They are universal truths that can be found in all people.