The story “Ek Thaal Chand Bhara” is a folk tale from India about a young girl named Chandni who dreams of having a moonlit dinner with her mother. Chandni lives in a small village with her mother, who works hard to provide for them. Chandni’s mother is often too tired to cook, so Chandni often goes to bed hungry.
One night, Chandni is sitting on the roof of her house, looking up at the moon. She wishes that she could have a moonlit dinner with her mother, but she knows that it is impossible.
एक थाल चाँद भरा (कहानी) Summary in Malayalam
അത് തണുപ്പുകാലത്തെ ഒരു പ്രഭാതമായി രുന്നു. ഞാൻ ഖേത് സിംഗിന്റെ മുറ്റത്തിരുന്നു തീ കായുകയായിരുന്നു. അയാളുടെ മൂന്നു കുട്ടികളും അവിടെ അടുത്തു തന്നെ കളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. അവർക്ക് വിശക്കുന്നുണ്ടായി രുന്നു. അതിനാൽ ഇടയ്ക്കിടെ അവർ പാടി ക്കൊണ്ടിരുന്നു, “അമ്മാ, ഭക്ഷണം താ… അമ്മാ ഭക്ഷണം താ…”. അമ്മ ഖേത് സിംഗിന്റെ വരവും പ്രതീക്ഷിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു.
You Can Also Visit: सबसे बड़ा शो मैन (जीवनी (अंश)) Summary in Malayalam
അവൾ പറഞ്ഞു, “നിൽക്കൂ, നിങ്ങളുടെ അച്ഛൻ വിറക് വിൽക്കാൻ പട്ടണത്തിൽ പോയതാണ്. അദ്ദേഹം എന്തെങ്കിലും കൊണ്ടു വരും, അതു കൊണ്ട് വല്ലതും ഉണ്ടാക്കാം. വീട്ടിൽ ഒന്നു മില്ല. കുട്ടികൾ വീണ്ടും കളിയിൽ മുഴുകി. വിശപ്പ് കൂടിയപ്പോൾ, “അമ്മാ, ഭക്ഷണം താ… അമ്മാ ഭക്ഷണം താ…” എന്ന് ഉറക്കെയും വേഗ ത്തിലും പാടാൻ തുടങ്ങി. അമ്മ വലിയ ആശയ ക്കുഴപ്പത്തിലായിരുന്നു. ചെയ്യാനാണെങ്കിൽ എന്തു ചെയ്യും?
കുട്ടികളുടെ ശ്രദ്ധതിരിയട്ടെ എന്ന് കരുതി അമ്മ പറഞ്ഞു, “മുറ്റത്ത് പായവിരിച്ച് പാത്രവു മായി ഇരുന്നോളൂ.” അമ്മയുടെ ഈ ഉപായവും അധിക സമയം പ്രയോജനപ്പെട്ടില്ല. അപ്പോഴേക്കും കുട്ടികൾ ക്ഷമകെട്ട് പാത്രത്തിൽ തട്ടി പാടാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു, “അമ്മാ, ഭക്ഷണം താ… അമ്മാ ഭക്ഷണം താ..”. അമ്മ അകത്തേക്ക് പോയി രാവിലെ ഭക്ഷണമുണ്ടാക്കിയ കലം ചുരണ്ടാൻ തുടങ്ങി. പിന്നെ പുറത്ത് വന്ന് മൂന്ന് പാത്ര ത്തിലും ചുരണ്ടിയെടുത്തത് അൽപ്പാൽപ്പം വിള മ്പിക്കൊടുത്തു.
മൂന്നാമത്തെ പാത്രത്തിൽ ഏറെക്കുറെ ഒന്നുമുണ്ടായിരുന്നില്ല. കുട്ടി പറഞ്ഞു, “അമ്മാ, താ…” അമ്മ പറഞ്ഞു, “തന്നില്ല. തിന്നോ. കുട്ടി പറഞ്ഞു, “എന്ത് തിന്നും? പ്ലേറ്റിലാകെ അമ്പിളി അമ്മാവൻ തെളിയുന്നു. കരയുന്നത് പോലെ പറഞ്ഞു, “എന്ത് തരും? നീയെന്നാൽ അമ്പിളിമാമനെ തന്നെ തിന്നോ”.
അമ്മ കുടിലിന്റെ പിറകിൽ പോയി കരയാൻ തുടങ്ങി. ആകാശത്ത് അമ്പിളിമാമൻ ഇതെല്ലാം നോക്കി നിന്നു.
Conclusion:
That night, Chandni and her mother sit under the moonlight and enjoy a delicious dinner. They talk and laugh, and they feel closer than ever before. The next day, Chandni’s mother is so happy that she decides to share that with her neighbors. Soon, everyone in the village is enjoying moonlit dinners with their loved ones. That brings joy and happiness to everyone who uses it, and it serves as a reminder that even the simplest things can bring great joy.