The letter “बेटी के नाम (जवाबी पत्र)” by Mahadevi Verma is a response to a letter from her daughter, who is away at school. In this summary, Verma expresses her love and concern for her daughter and offers her advice and support.
बेटी के नाम (जवाबी पत्र) Summary in Malayalam
ചിത്രം സുഖിപ്പിക്കുന്നക്കെന്താണ്?
1947 ന് മുൻപ് രണ്ട് നൂറ്റാണ്ടോളം ഭാരതം ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണത്തിൻ കീഴിലായിരുന്നു. ഭാരതത്തിനെ സ്വതന്ത്രമാക്കാനായി കുറേപ്പേർ സ്വന്തം ജീവിതം ബലി നൽകിയതിന് ചരിത്രം സാക്ഷിയാണ്. 1857 മുതൽ ഭാരതത്തിന്റെ സ്വാതന്ത്യസ് മരം തുടങ്ങി ചരിത്രതാളുകളിൽ നിന്നും ഒരുഭാഗം നിങ്ങളുടെ മുൻപിൽ അവ തരിപ്പിക്കുന്നു.
You May Also Visit: मातृभूमि (कविता) Summary in Malayalam
ബ്രിട്ടീഷ് സർക്കാർ 1857 ലെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ ഒന്നാം സമരത്ത തോൽപ്പിച്ചു. അവർ ദില്ലിയിലെ അവസാനചക്രവർത്തിയായ ബഹാ ദൂർഷാ സഫറിനെ യുദ്ധത്തടവുകാരനാക്കി 1858 ഡിസംബർ നാലിന് ‘മഗര് എന്ന് പേരുള്ള യുദ്ധകാലിൽ റംഗൂണിലേക്ക് നാടു കുടത്തി. റംഗൂണിൽ ശക്തമായ കാവലുണ്ടായിരുന്നു മറ്റുള്ളവരെ കാണാനോ സംസാരിക്കാനോ അനുവാദം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. മകൾ കുൽസും ജമാനി ബീഗം ദില്ലിയിൽ ബ്രിട്ടീഷ് തടങ്കലിൽ ആയിരു ന്നു.
കഠിനമായ നിരീക്ഷണത്തിനുളളിലും ചില കത്തുകൾ ദില്ലി യിൽ എത്തിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. അവർ ഒരു വിധത്തിൽ ഒരു കത്ത് പിതാവിന് അയച്ചു. ആ കത്തിന് ചകവർത്തിയുടെ മറുപടി കത്ത് ഇവിടെ കൊടുത്തിരിക്കുന്നു.
പ്രിയ മകനേ,
നീ നിന്റെ തടവിലുള്ള പിതാവിന് കത്തയച്ചു വറുമൊരു കത്ത ല്ല, ഒരു വിലാപകാവ്യം. മകൻ വായിച്ച് കേൾപ്പിച്ചു. ഒരു വട്ടം കേട്ടു. മനസ്സ് നിറഞ്ഞില്ല. പിന്നേയും വായിക്കാൻ പറഞ്ഞു. മകൻ പിന്നേ യും വായിച്ചു. അവനും കരഞ്ഞു എന്റെ കണ്ണുകളും കണ്ണീരിൽ നനഞ്ഞു. പറഞ്ഞു, മോനേ, ഒരു വട്ടം കൂടി വായിക്കു എന്തെഴു താനാണ് മകളേ, നിന്റെ കത്ത് എന്നിൽ അത്ര വലിയ സ്വാധീന മാണ് ഉണ്ടാക്കിയത്, മൂന്ന് പ്രാവശ്യം കേട്ടിട്ടും മനസ്സിന് ആശ്വാസം കിട്ടിയില്ല.
നീ പറഞ്ഞത് ശരിയാണ്. ദില്ലിയിലുള്ളവർ എന്നെയോർത്ത് കര യുന്നുണ്ടെങ്കിലും അവർക്കറിയില്ലേ, ഞാനും അവർക്കുവേണ്ടി കരയുന്നുണ്ടെന്ന്. ഞാൻ ഇപ്പോഴും ജീവനോടെയിരിക്കുന്നു, അവർ നിനച്ചിരിക്കാതെ കൊല്ലപ്പെട്ടു. എത്രയോ പേരുടെ = പിതാ ക്കന്മാർ, മക്കൾ, സഹോദരന്മാർ തൂക്കുമരത്തിൽ കൊലചെയ്യ പ്പെട്ടു.
എത്രയോ കുട്ടികൾ അനാഥരാക്കപ്പെട്ടു, എത്ര യോ സ്ത്രീകൾ വിധവകളായി, വീടുകൾ കൊള്ളയടിക്കപ്പെടുക മാത്ര മല്ല ഉഴുതു മറിക്കപ്പെട്ടു. ദില്ലിയിൽ എന്റെ വിചാരണ നടക്കുമ്പോൾ തന്ന നാശത്തിന്റേയും തകർക്കലിന്റേയും അനേകം കഥകൾ കുട്ടിരുന്നു, ഞാനിവിടെ വന്നതിന് ശേഷം എന്തൊക്കെ ബുദ്ധിമു ട്ടുകളായിരിക്കും പട്ടണനിവാസികൾക്ക് ഉണ്ടായിരിക്കുക. ഇപ്പോൾ ചിരിച്ചിട്ടും, കരഞ്ഞിട്ടും ഒരു ഉപകാരവുമില്ല.
നമ്മളെല്ലാവരും കണക്കിന് നാഴിക ദൂരത്ത്, വീട്ടിൽ നിന്ന് വിട്ടകന്ന് ഇനിയൊരിക്കലും പ്രിയപ്പെട്ടവരെ കാണാമെന്ന പ്രതീക്ഷയില്ലാതെ എനി ക്കോർമ്മ വരുന്നു, നിന്റെ വിവാഹത്തിന് ‘ഗാലിബും’, ‘ജൗകും’ വിവാഹാഘോഷ യാത്രയെ സ്വീകരിക്കാനുള്ള പാട്ടുകൾ എഴുതി യിരുന്നു ഇപ്പോ, ഇവിടെ ചിലങ്കോട്ടയില്ല, കാവൽക്കാരില്ല. വെറും മരംകൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ ഒരു പഴയ കെട്ടിടം, മഴയിൽ ചാർന്നൊലിക്കുന്നത്, ആകെ രണ്ടോ നാലോ മുറികൾ ഉണ്ടാകും.
ഒരിക്കൽ ഉണ്ടായ സംഭവമാണ്. ഈദ് ഉത്സവ സമയമായിരുന്നു. ആ അവസരത്തിൽ കുറച്ച് മുസ്ലീമുകൾ എനിക്ക് സമ്മാനങ്ങളു മായി വന്നു ഞാൻ അവരോട് പറഞ്ഞു ഈ സമ്മാനം എനിക്ക് വേണ്ട, അവർ നിർബന്ധിച്ചപ്പോൾ കുറച്ച് സമ്മാനം ഞാൻ സ്വീക രിച്ചു. അതിന് പകരമായി റാണിയുടെ ഒരു മാല ഞാൻ അവർക്ക് നൽ കി.
അടുത്ത ദിവസം ആയി വന്നു. ഈ മുഗളന്മാരുടെ ടികയിൽ ഒരുപാട് ആഭരണങ്ങൾ ഉണ്ട്, അതുകൊണ്ട് തടവിലു ള്ളവർക്ക് വേണ്ടി ചിലവാക്കുന്ന ഉപസ ആവശ്യത്തിൽ കൂടുത ലാണ്. പിന്നെ വിചാരിച്ച പോലെ തന്നെ സംഭവിച്ചു. ഞങ്ങളുടെ ചിലവ് പകുതിയായി വെട്ടിക്കുറച്ചു.
ഈ കത്ത് നിനക്ക് കിട്ടുമോ എന്നറിയില്ല. ഈ കത്ത് കൊടുത്തയക്കുന്ന ആൾ വിശ്വസിക്കാൻ കൊള്ളാവുന്നവനാണെന്ന് തോന്നുന്നു. പക്ഷേ ഞാൻ ജീവിതത്തിൽ ഒരുപാട് പേരെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. അവരിൽ പലരും ചതിയശോ, ചാരന്മാരോ ആയിരുന്നു. ഒരു കാര്യം തീർച്ചയാ ണ്, എനിക്ക് ചിന്തയുണ്ടാക്കുന്ന ഒന്നുംതന്നെ ഞാൻ ഇതിൽ എഴു തിയിട്ടില്ല. ഒരു പിതാവ് മകൾക്കയക്കുന്ന ഒരു കത്ത്. ഇതിൽ ദേശീയമോ, വിദേശീയമോ ആയ ഒന്നും തന്നെയില്ല.
ഒരു കാര്യം തീർച്ച യാണ്, എന്റെ ശവകുടീരം വിദേശരത് തന്നെയായിരിക്കും. ഒരു തര ത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ ഇപ്പോഴുള്ള ജീവിതം മരംകൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ ശവ കുടീരത്തിൽ ജീവനോടെയുള്ള മരണമാണ്, മരിച്ചാൽ അപ്പോഴും ശവകുടീരത്തിൽ തന്നെ. മകളേ ദാഹാഫീസ്.
മടവുകാരനായ നിന്റെ പിതാവ് എഴുതിച്ചത്
Conclusion:
The letter ends with Verma urging her daughter to always be true to herself and to follow her dreams. She also reminds her daughter that she will always be there for her, no matter what.